Rüzgar dudaklarima
iki damla yagmur vurdu.
Bir çocuk aski ki,
koca insanlar böyle sevmemistir.
Aksamüstü Arnavutköy'deydim.
''Sevda'' diyorum,
''Sevda'' dedin mi gizli olacak
ve çulsuz olacaksin ki
degerini bileceksin,
hissedeceksin.
O zaman acisina da saygin olur.
Iki damla yagmur,
ardini bilmedigim karanliktan
dudaklarima
rüzgarin hediyesi.
Cebimde yumruk elim.
Yaniyor avucumda,
yaniyor
verdigin mektup.
Bütün bulutlari seviyorum.
Bütün insanlari seviyorum.
Yasamayi seviyorum.
Erhan Güleryüz