Yine bir gün Üstad, o alkış tufanı kopan ve muhteşem bir ortam içinde konferans veriyor. Ne derler bilirsiniz, bir sepetteki elmanın hepsi bir olmaz. Burada da araya kaynayan bir anti üstad hayrın zevatı kiram, elinde atmak için tuttuğu salatalığı kürsüye doğru fırlatmış.
Salatalık tam da Üstad'ın konferans verdiği kürsüde gelmiş durmuş. Salon bir anda buz kesilmiş. Herkes Üstad'dan bir hareket, bir söz bekliyor.
Üstad, bir salatalığa bakmış, bir konferans salonuna. Sonra şaşırmış bir ifadeyle tekrar salatalığın atıldığı tarafa dönerek tarihi sözlerinden birini söylemiş.
- Arkadaşlar, birisi yanlışlıkla kürsüde kimliğini unutmuş. Çıkarken unutmasın da alsın.
Salonda yine tufan. Sonu gelmeyecekmiş gibi süren bir alkış tufanı.